" Ideia batzuetan gaude eta horri deitzen diot sineste bat. Baina sineste horrek huts egiten dionean, horretan ez dagoenenan, ez dauka non egon, eta zerbait egin beharra dauka, hori dela eta zeri eutsi jakiteko. Egiten hasten den hori pentsatzea da...izan dugun zalantza hori argitzeko eta egia berreskuratzeko egiten dugun guztia"
Ortegak ideien funtzio bitala aztertzen du, hau da zer nolako papera duten ideiek giza bizitzan. Sinesteen egonkortasuna galdu egiten denean kontinentea disolbatu egiten da eta dudetan erortzen gara ( " en un mar de dudas"). Duda mudatan gaudelarik naufragoak gara, geure bizitzak zeukan tinkotasuna eta ziurtasuna galduta.Noraezean gaude, erreferrentzi puntuak galduta. Egoera desatsegina, deserosoa da eta hortik ateratzeko ( " nos ponemos a pensar") galduriko ziurtasuna berreskuratzeko asmoz.
Horrela agertzen dira irudimenzko munduak diren ideiak, barruko munduak, hain zuzen, zeintzuk geure bizitzari orientabide berriak ematen dizkioten.
Beraz bizitzarekiko bigarren mailako errealitateak dira ideiak. Beti ere bizitzaren zerbitzurako sorturikoak. Baina arrisku bat gerta daiteke: ideiei garrantzi gehiago ematea bizitzari berari baino; Ideiak bizitzaren gainean jartzea... eta idei batzuen
defentsagatik hurkoaren biziztza akabatzea. Ideiekin gauza asko egin dezakegu; eztabaidatu, azaldu, adierazi, onartu, ontzat eman...eta baita erahil ere. Mugimendu totalitario guztiek amankomunenan duten ezaugarrietariko bat hau litzateke: Ideiak bizitzaren gainean ipintzea...
No hay comentarios:
Publicar un comentario